Ekonomiczne konsekwencje SM

Na podstawie prezentacji Lindsay McMillan "International Comparison of the Financial Impact of Multiple Sklerosis on Families" przedstawionych na Międzynarodowej Konferencji SM w Berlinie w dniach 20-24 września 2003. 

Wiedza na temat kosztów związanych ze stwardnieniem rozsianym jest bardzo istotna. Dla rządów jest ona konieczna aby odpowiednio dystrybuować środki publiczne, dla pacjentów i organizacji pozarządowych - żeby świadomie mogły wywierać wpływ na rządzących i ich decyzje dotyczące rozdziału pieniędzy. Służbie zdrowia świadomość kosztów związanych z SM umożliwi prawidłową realizację polityki rządu, przedsiębiorstwom farmaceutycznym i instytutom badawczym ułatwi ocenę efektywności rządu a obywatelom pomoże dostrzec priorytetowe cele na które należy inwestować.

Koszty związane z MS można podzielić na cztery grupy: 

  1. Koszty bezpośrednie: opieka medyczna, hospitalizacja, lekarstwa, opieka domowa, opieka nad dziećmi chorego, adaptacja

  2. Koszty nieformalne: ponoszone przez rodzinę i przyjaciół chorego przeznaczających swój czas na opiekę nad nim

  3. Koszty pośrednie: urlop zdrowotny, wcześniejsza emerytura, przedwczesna śmiertelność

  4. Koszty nieuchwytne: spowodowane bólem, smutkiem, lękiem i społeczną niepełnosprawnością.


Koszty bezpośrednie MS spoczywają na rządzie, koszty nieformalne ponosi rodzina chorego zaś pośrednie pokrywane są z jego dochodów. Koszty nieuchwytne rzutują na styl życia osoby dotkniętej stwardnieniem rozsianym.

W czterech krajach: Wielkiej Brytanii (1999), Niemczech (1999), Szwecji (1998) i Australii (2000) wyliczono koszty ponoszone przez chorych w związku ze stwardnieniem rozsianym.

Koszty pośrednie MS
na skutek utraty dochodów chorego

Koszty bezpośrednie MS:
hospitalizacja, opieka ambulatoryjna, lekarstwa, opieka socjalna, adaptacja

Koszty nieformalne
opieka rodziny i przyjaciół

 

Według badania przeprowadzonego w roku 2000 na Uniwersytecie Deakina w Australii Chorzy na SM najczęściej ograniczają swoje wydatki na wakacje i urlopy - średnio o 76.6%, następnie na rozrywkę - 73.8%, na posiłki w restauracjach - 71.7% oraz na ubrania - 62.6%. Chorzy zmniejszają także inne wydatki: 

Podczas badań na Uniwersytecie Deakina wyliczono także tzw. skalę ekonomicznej presji chorych na stwardnienie rozsiane, w której "0" oznacza brak presji, zaś "50" - ekstremalną presję. Z badania wynika, że największą presję odczuwają mieszkańcy obszarów wiejskich (22.1), zaś presja u kobiet (19.4) jest wyższa niż u mężczyzn (18.3).

O tym jak ogromny wpływ na jakość życia chorych na SM i ich rodzin mają wydatki związane z chorobą świadczą wypowiedzi uczestników australijskiego studium "Finansowy wpływ MS":