>>Aktualności<<

Bariery architektoniczne w szkołach integracyjnych i poradniach psychologiczno - pedagogicznych.
Tylko w 8 szkołach (26,7% badanych) zlikwidowano bariery architektoniczne utrudniające korzystanie z pomieszczeń przez osoby niepełnosprawne. W pozostałych szkołach wykonano tylko część niezbędnych prac, lub nie podjęto żadnych działań w celu likwidacji barier. W niektórych szkołach, nie przystosowanych architektonicznie do potrzeb niepełnosprawnych, dzieci ze schorzeniami narządu ruchu odsyłano do innych placówek, co ograniczało dostępność szkół i prowadziło do dodatkowej selekcji przy naborze uczniów do szkoły. W sześciu szkołach stan techniczny obiektów lub ich otoczenia zagrażał bezpieczeństwu uczniów. Spośród 7 poradni psychologiczno-pedagogicznych objętych kontrolą utrudnienia architektoniczne dla niepełnosprawnych stwierdzono w 6 placówkach. Deklarowaną przyczyną nieprzystosowania obiektów do potrzeb osób niepełnosprawnych był brak środków na prace adaptacyjne, ale - w niektórych przypadkach - także brak przekonania o potrzebie wykonania takich prac. W tym samym czasie w ramach prac remontowych poradnia dokonała wymiany okien, drzwi, malowania pomieszczeń, remontu łazienek.
W 18 spośród 19 szkół prowadzących klasy integracyjne zatrudniano nauczycieli wspomagających, jednak - z powodu ograniczeń finansowych - nie byli oni obecni na wszystkich lekcjach, co stanowiło istotne utrudnienie w realizacji programów nauczania przez nauczycieli przedmiotowych.
Ponadto stwierdzono brak lub niewielką skuteczność działań kuratorów w celu zwiększenia liczby doradców metodycznych zajmujących się problematyką kształcenia osób niepełnosprawnych, mimo istniejących w tym zakresie potrzeb. Problem braku doradców metodycznych zgłaszany był przez szkoły, jak też przez placówki kształcenia nauczycieli. Przykładowo na terenie województwa mazowieckiego zatrudnionych było 404 doradców metodycznych, a tylko w zakresach czynności 27 z nich uwzględniono problematykę kształcenia osób niepełnosprawnych. W opinii Kuratora Oświaty w Warszawie, jak i dyrektorów publicznych placówek kształcenia nauczycieli, liczba ta była niewystarczająca.
Pełen tekst raportu można pobrać ze strony
NIK